achtergrond De laatste jaren is uit onderzoek gebleken dat er een verband bestaat tussen het meemaken van trauma in de kindertijd en het ontstaan van klinische of subklinische psychotische symptomen in de adolescentie of volwassenheid. Het onderliggende mechanisme van deze samenhang is echter nog onbekend. Uit eerder onderzoek blijkt dat toegenomen gevoeligheid voor stress in het dagelijks leven een onderdeel is van de onderliggende kwetsbaarheid voor psychose.

doel Bij onze huidige studie hypothetiseren wij dat trauma in de kindertijd het risico op psychose verhoogt doordat het meemaken van trauma mensen sensitiseert voor de kleine stressoren in het dagelijks leven.

methode Om dit te onderzoeken zijn 47 patiënten met een psychotische stoornis, 43 van hun eerstegraadsfamilieleden en 48 controleproefpersonen onderzocht met behulp van de Experience Sampling Methode (esm; een gestructureerde dagboek techniek). Deze methode werd gebruikt om stress-gevoeligheid in het dagelijks leven te meten, gedefinieerd als (1) emotionele reactiviteit (toename in negatief affect) en (2) psychotische reactiviteit (toename in psychotische intensiteit). Trauma in de kindertijd werd gemeten met de Jeugd Trauma Vragenlijst.

resultaten Multilevelregressieanalyses laten zien dat er een significant driewegs interactie- effect bestaat tussen subjecttype, stress en trauma op zowel negatief affect als psychotische symptomen. Dit geeft aan dat het effect van trauma op stressgevoeligheid significant groter is in de patiëntengroep dan bij de familieleden en de controlegroep.

conclusie Deze resultaten suggereren dat het meemaken van trauma in de kindertijd mensen sensitiseert voor de stressoren van het normale leven, wat resulteert in sterkere emotionele en psychotische reacties op stress.