Om goed aan preventie te doen, moet men op zoek naar de markers die mogelijk wijzen op een genetische kwetsbaarheid voor een aandoening, de zogenaamde endofenotypes. Het onderzoek naar endofenotypes van psychose is de laatste jaren enorm geëvolueerd. Echter, het is niet alleen belangrijk om endofenotypes te identificeren, we moeten ook onderzoeken hoe ze zich tot elkaar verhouden. In dit symposium zullen nieuwe endofenotypes beschreven worden, zoals sociale cognitie of corticale dikte, maar er zal ook specifiek gekeken worden naar de relaties tussen de endofenotypes onderling.

Een van de meest onderzochte endofenotypes voor psychose wordt gevormd door beperkingen in het cognitief functioneren. Echter, meer recent werd aangetoond dat naast de klassieke neuropsychologische functies, ook beperkingen optreden in sociale cognitie. Dagmar Versmissen zal aantonen dat sociale cognitie onafhankelijk is van neurocognitie en dus mogelijk een apart endofenotype vormt.

Vervolgens zal Tineke Lataster de samenhang onderzoeken tussen bovengenoemde cognitieve functies en een ander recent gevonden endofenotype, nl. een verhoogde gevoeligheid voor stress. Zij zal aantonen dat beide onafhankelijke endofenotypes zijn, en zij zal beargumenteren dat deze mogelijk ten grondslag liggen aan de klinische heterogeniteit die we zien bij psychotische stoornissen.

De oorsprong van deze verhoogde stressgevoeligheid zal verder besproken worden. Marielle Lardinois zal aantonen dat verhoogde stressgevoeligheid mogelijk het gevolg is van een sensitisatieproces veroorzaakt door vroege blootstelling aan traumatische ervaringen tijdens de kindertijd. Dit sensitisatieproces komt vooral bij patiënten tot uiting. Daarnaast zal Claudia Simons de genetische component van stressgevoeligheid onderzoeken. Zij zal aantonen dat deze verhoogde gevoeligheid uitgedrukt als meer paranoïde reacties op stress gemedieerd worden door functionele polymorfismen van het comt- en bdnf-gen.

Ten slotte zal Petra Habets op zoek gaan naar endofenotypes op breinniveau en zij zal aantonen dat corticale verdunning mogelijk een endofenotype is voor psychose dat gerelateerd is aan cognitieve beperkingen.