De meeste Nederlandse ggz-instellingen bieden preventieve cursussen aan voor kinderen van ouders met een psychische stoornis of een verslavingsstoornis: de kopp-groepen. Tijdens acht wekelijkse bijeenkomsten leren kinderen hoe ze met de problemen van hun ouders kunnen omgaan en delen ze ervaringen met elkaar. Elke bijeenkomst heeft een eigen thema. Verschillende risicofactoren en beschermende factoren worden aangegrepen zoals sociale competentie en zelfbeeld van het kind, kennis over de stoornis van de ouder en het zoeken van sociale steun. De groepen zijn er voor kinderen in verschillende leeftijdsgroepen. De langst lopende is de 'doe-praatgroep', voor kinderen van 8 tot en met 12 jaar. Naast het praten over thuis nemen rollenspellen en andere spelvormen een grote plaats in bij de doe-praatgroep.

De doe-praatgroep wordt al geruime tijd aangeboden in heel Nederland, en wordt over het algemeen enthousiast geëvalueerd door de deelnemers. Er is echter tot op heden geen onderzoek gedaan naar de werkzaamheid. Dit is juist van groot belang, en vooral op dit moment, gezien de optredende veranderingen in de financiering van dergelijke interventies.

De Radboud Universiteit Nijmegen is daarom in oktober 2007, in samenwerking met het Trimbos Instituut, een effectonderzoek gestart naar de doe-praatgroep. In het onderzoek participeren 14 ggz-instellingen. Onderzocht wordt of de doe-praatgroep effectief is in het verminderen van emotionele problemen en/of gedragsproblemen bij kinderen en in het verhogen van de competentie en het sociaal functioneren van de kinderen. Om dit te meten, wordt 4 keer een aantal vragenlijsten bij de kinderen en hun ouder(s) afgenomen.

Tijdens de presentatie wordt ingegaan op de onderzoeksopzet, methoden en voortgang van het onderzoek. Daarnaast wordt aandacht besteed aan het belang van het onderzoek. Tot slot is er een discussie over moeilijkheden bij het doen van onderzoek naar kinderen van ouders met psychiatrische problemen.