achtergrond Kinderen met functionele buikpijn hebben een hypergevoelig darmstelsel. Om te testen of zij ook last hebben van een meer algemene hypergevoeligheid, is de schrikrespons een geschikte maat. De respons gemeten over het hele lichaam blijkt meer valide om de schrikrespons te meten dan alleen de knipperreflex (Bakker e.a. 2006).

methode Bij 18 kinderen met functionele buikpijn (11 angstig, 7 niet-angstig) werden schrikreacties opgewekt door luide tonen. De elektromyografische activiteit van 6 spieren werd gemeten tot 200 ms na aanbieding van de stimulus. De ratio van hoeveelheid actieve versus hoeveelheid niet-actieve spieren werd berekend.

resultaten Het percentage actieve spieren na stimulusaanbieding was significant hoger bij de buikpijngroep ten opzichte van de controlegroep. Dit effect staat los van de mate van angstigheid van de patiënten.

conclusie Kinderen met functionele buikpijn hebben last van een algemene hypergevoeligheid voor somatische prikkels. Deze hypergevoeligheid is niet-cognitief en staat los van comorbide angstklachten. Dit wijst erop dat (nietcognitieve) therapie gericht op desensitisatie van de prikkels vruchten kan afwerpen bij deze kinderen.