achtergrond De subklinische paniekstoornis komt frequent voor, maar kan volgens het dsm-systeem niet worden geclassificeerd. Het is de vraag of dit terecht is.
doel De klinische en de maatschappelijke (economische) relevantie van de subklinische paniekstoornis bepalen.
methode Op basis van een groot Nederlands bevolkingsonderzoek (Netherlands Mental Health Survey and Incidence Study (nemesis), n=7.076 op de eerste meting) zijn twee onderzoeken gedaan. In het eerste worden mensen met een paniekstoornis, mensen met een subklinische paniekstoornis en mensen zonder paniekklachten vergeleken op een aantal aspecten, waaronder risicofactoren, symptomen tijdens een angstaanval, agorafobie, comorbiditeit en niveau van functioneren. In het tweede onderzoek worden de medische kosten en de kosten veroorzaakt door werkverzuim van de subklinische paniekstoornis onderzocht.
resultaten De subklinische paniekstoornis is minder ernstig dan de paniekstoornis, maar vergeleken bij mensen zonder paniekklachten is significant méér symptomatologie aanwezig en is het functioneren beduidend lager. Daarnaast blijkt de subklinische paniekstoornis erg duur voor de samenleving.
conclusie De subklinische paniekstoornis is vanuit klinisch én vanuit maatschappelijk (economisch) oogpunt relevant. Effectieve behandeling zou daarom kunnen leiden tot enerzijds een verminderde lijdensdruk en een verbeterd functioneren van degenen die eraan lijden en anderzijds tot kostenbesparing voor de samenleving.