leerdoel Kennismaken met een up-todate overzicht van de methodologische aspecten en resultaten van farmacotherapeutisch onderzoek bij patiënten met een persoonlijkheidsstoornis en de wijze waarop hieruit aanbevelingen voor de dagelijkse behandelingspraktijk kunnen worden geformuleerd.
Sinds de jaren zeventig lijkt er sprake van een toenemend optimisme over de effectiviteit van farmacotherapeutische interventies bij de behandeling van mensen met een ernstige persoonlijkheidsstoornis. Dit optimisme wordt gevoed door publicaties van gevalsbeschrijvingen en van spectaculaire resultaten van open onderzoeken, maar geleidelijk ook van de resultaten van randomized controlled trials (rct's). Veel van deze onderzoeken vertonen echter methodologische tekortkomingen, de resultaten blijken nogal eens tegenstrijdig en replicatie van onderzoeken is vaak uitgebleven. Reviewartikelen over farmacotherapie bij persoonlijkheidsstoornissen suggereren een stabielere wetenschappelijke evidentie dan op grond van deze onderzoeken is te rechtvaardigen en richtlijnen, voor zover die er zijn, volgen deze suggestieve conclusies.
In deze workshop worden de eisen die moeten worden gesteld aan de methodologie van clinical trials bij persoonlijkheidsstoornissen besproken. De resultaten van placebogecontroleerde rct's naar het effect van uiteenlopende psychofarmaca bij ernstige persoonlijkheidsstoornissen worden kritisch gewogen. Op grond hiervan wordt ten slotte een evidence-based update gegeven van de behandelingsalgoritmen zoals die door Paul Soloff in de apa guidelines voor de borderline persoonlijkheidsstoornis zijn beschreven. Nieuwe aanbevelingen worden geformuleerd. Deelnemers aan deze workshop worden gevraagd in de discussie deze aanbevelingen kritisch te spiegelen aan hun dagelijkse behandelingspraktijk.