leerdoel (1) Het beter gebruiken van de eigen psychiatrische expertise voor het gericht beantwoorden van hulpvragen bij (behandelaars van) patiënten met verslavingsproblemen; (2) Het verrichten van psychiatrische diagnostiek bij patiënten met verslavingsproblemen; (3) Het integreren van psychiatrische behandeling in de aanpak van verslaving.
Verslavingszorg is psychiatrie. In de afgelopen jaren zijn psychiatrie en verslavingszorg geleidelijk en voorzichtig meer naar elkaar toegegroeid. De grote vorderingen in de neurobiologie hebben geleid tot een beter begrip van de neurobiologische basis van verslaving en een beter inzicht in de verwevenheid met andere psychiatrische stoornissen. De forse psychiatrische comorbiditeit bij verslaafde patiënten wordt beter onderkend en naar waarde geschat. Dit leidt ertoe dat de psychiater steeds vaker in consult gevraagd wordt bij verslavingsproblemen. Deze cursus richt zich op het correct wegen en gericht beantwoorden van deze consultvraag.
Uitgebreid wordt ingegaan op de psychiatrische diagnostiek en behandeling van verslaafde patiënten. Aan de hand van door de deelnemers ingebrachte casuïstiek worden praktische adviezen gegeven voor de psychiatrische evaluatie van problematisch middelengebruik, voor de inschatting van de ernst van de verslaving en de invloed ervan op de psychiatrische stoornis, en voor de afweging van de invloed van comorbide psychiatrische stoornissen bij het ontstaan van verslavingsproblemen. De tweede helft van de cursus wordt besteed aan de integratie van de behandeling van de psychiatrische stoornissen in de aanpak van de verslaving.