achtergrond Psychotherapeutische behandelprogramma's voor patiënten met persoonlijkheidsstoornissen lopen uiteen betreffende duur, setting en kosten. Er is nog weinig bekend over de vraag of patiënten die aan deze programma's toegewezen worden, onderling verschillen.
doel Bij patiënten met persoonlijkheidsstoornissen is bestudeerd of een psychotherapeutische behandelindicatie gerelateerd is aan patiëntkenmerken, behandelingmotivatie en behandelvoorkeur.
methode Tijdens de intakefase vulden 1.046 patiënten met persoonlijkheidsstoornissen (gediagnosticeerd met het Structured Interview for dsm Personality Disorders (sidp-iv)) vragenlijsten in over diverse patiëntkenmerken (psychopathologie, persoonlijkheidsproblemen, problemen met werk of relaties, behandelgeschiedenis), en behandelmotivatie en -voorkeur. Deze patiënten werden vervolgens aan een psychotherapeutische behandeling toegewezen. Behandelingen werden getypeerd als kort (minder dan 6 maanden) of lang (minstens 6 maanden), en als ambulant of (dag)klinisch, met kort ambulant als de laagste en lang klinisch als de hoogste behandeldosering.
resultaten Een hogere behandeldosering was gerelateerd aan meer (persoonlijkheids)- pathologie, problemen met werk en relaties en een uitgebreidere behandelvoorgeschiedenis. Behandelmotivatie en -voorkeur waren los van de aanwezigheid van (persoonlijkheids)pathologie gerelateerd aan behandeltoewijzing en wijzigden tevens verbanden tussen patiëntkenmerken en behandeldosering.
conclusie Niet alleen (persoonlijkheids)- pathologie, maar ook motivatie en voorkeuren hangen samen met behandeltoewijzing bij patiënten met persoonlijkheidsstoornissen. Deze factoren dienen dan ook in beschouwing genomen te worden bij effectiviteitonderzoeken.