achtergrond Het vergoeden van psychotherapie als behandeling voor persoonlijkheidsstoornissen staat onder druk. Een oorzaak hiervan is het ontbreken van harde gegevens over de kosteneffectiviteit. Een tweede reden is dat de 'noodzaak van behandeling' niet algemeen wordt onderkend. De noodzaak is een belangrijk vergoedingscriterium en wordt geoperationaliseerd in termen van kwaliteit van leven en maatschappelijke kosten. Tot nu toe ontbreekt een formele schatting van deze argumenten.
methode Met behulp van het Structured Interview for dsm Personality Disorders (sidp-iv) werden 1.708 patiënten, afkomstig van 6 verschillende psychotherapeutische centra in Nederland, gediagnosticeerd. Kwaliteit van leven werd gemeten met de EuroQol eq-5D. De economische ziektelast werd vastgesteld door de Trimbos and iMTA questionnaire on Costs associated with Psychiatric illness (TiC-P).
resultaten De eq-5D-indexscore van 0,56 duidt op een lage kwaliteit van leven vergeleken met andere chronische ziekten. De kosten in de 12 maanden voor behandeling waren € 11.130 per patiënt.
conclusie De noodzaak van de behandeling van patiënten met persoonlijkheidsstoornissen is formeel aantoonbaar in termen van een lage kwaliteit van leven en hoge maatschappelijke kosten. Dit is een geschikt argument in de vergoedingsdiscussie rond de behandeling van deze patiëntengroep.