achtergrond Angststoornissen worden te weinig gesignaleerd en onderbehandeld. De ggz in de eerste lijn is nog onvoldoende deskundig om psychische stoornissen te behandelen.
doel De kloof tussen de eerstelijns en de tweedelijns ggz verkleinen, door het ontwikkelen van een stepped-carebehandelprogramma voor een concrete psychische stoornis: de angststoornis.
methode Eerst werden het actuele behandelaanbod en de knelpunten geïnventariseerd door sleutelfiguren te interviewen. Men baseerde zich verder op de multidisciplinaire richtlijnen, de vernieuwde Nederlands Huisartsen Genootschap (nhg)-standaard, een aantal zorg/behandelprogramma's en het principe van stepped-carebehandelen.
resultaten Voor zeven angststoornissen werden stroomdiagrammen gemaakt en modulebeschrijvingen voor elke behandelinterventie (door wie, waar, protocol, kosten), aangepast aan de Almeerse situatie. Er zijn al verbeteringen te zien wat betreft het signaleren van angststoornissen, ketenzorg en de mate waarin richtlijnen worden nagevolgd. Er wordt gewerkt aan aanbevelingen zoals deskundigheidsbevordering van de eerste lijn (signaleren, psycho-educatie, farmacotherapie), en het verbeteren van de logistiek (sneller, laagdrempeliger) en de gezamenlijke visie en de gezamenlijke visie (stepped care, evidence-based, volgens richtlijnen) voor de tweedelijns ggz.
conclusie Het is goed mogelijk om bij angststoornissen een stepped-careprogramma te maken, waarbij conform de richtlijnen gewerkt wordt in de eerste en tweede lijn. De implementatie is ook in dit project een moeizaam proces, dat langere tijd flinke investeringen vraagt.