achtergrond Psychodiagnostisch onderzoek bij migranten en vluchtelingen wordt bemoeilijkt door diverse factoren, waaronder validiteit van de gebruikte onderzoeksinstrumenten (tests, vragenlijsten), evenals de gehanteerde attitude en uitgangspunten bij het onderzoek.
doel Een overzicht geven van de meest relevante uitkomsten van een enquête over testgebruik, evenals van verschillende uitgangspunten die van nut kunnen zijn bij de diagnostiek van allochtonen. methode De spreker zal trachten een relevante samenvatting te geven van de uitkomsten van de genoemde enquête over testgebruik, die gehouden werd onder een representatieve steekproef van bij het Nederlands Instituut van Psychologen (nip) aangesloten psychologen. Daarnaast zal hij stilstaan bij uitgangspunten rondom diagnostiek die juist bij de genoemde doelgroep belemmerend en versluierend kunnen werken. Gepleit zal worden - op grond van eigen ervaringen met diagnostiek bij migranten en vluchtelingen - voor een onderzoekende open attitude en het gebruikmaken van een aanvulling op de gebruikelijke dsm-iv-wijze van classificeren.
resultaten Veel traditionele instrumenten blijken niet of beperkt bruikbaar. Er is behoefte aan zowel nieuwe instrumenten op een aantal specifieke terreinen, als een andere attitude en aanvulling op de dsm.
conclusie Diagnostiek bij allochtonen toont ons de grenzen en valkuilen van de gebruikelijk gehanteerde vormen van psychodiagnostiek. Gepleit wordt voor een aanvullende, meer holistische en ideografische benadering.