In de laatste twintig jaar is er een duidelijke toename geweest in het aantal onderzoeken naar de rol van de hypothalamus-hypofyse-bijnieras (hpa-as) in de posttraumatische stressstoornis (ptss). Onderzoek heeft zich vooral gericht op basale cortisolspiegels en het functioneren van de hpa-as na farmacologische challenges. Er zijn daarentegen zeer weinig onderzoeken gedaan naar de reactiviteit van de hpa-as na blootstelling aan psychologische stressoren. Doel van deze presentatie is een kritisch overzicht te geven van onderzoeken (n = 5) naar de reactiviteit van de hpa-as in ptss na blootstelling aan psychogene stressoren, waaronder psychosociale stress, blootstelling aan traumatische herinneringen, en cognitieve challenges. Voorzichtige conclusies op basis van tot dusver verkregen data suggereren dat de cortisolreactiviteit verhoogd is wanneer de stressor traumagerelateerd is, terwijl er geen duidelijke aanwijzingen zijn voor verhoogde noch verlaagde cortisolspiegels na blootstelling aan algemene, niet traumagerelateerde stressoren. Allereerst zal een aantal methodologische aspecten worden besproken, waaronder het belang van het includeren van goede controlegroepen, de invloed van comorbide stoornissen, het gebruik van medicatie, en leeftijd en type van het trauma. Daarnaast zal een aantal inhoudelijke conclusies met betrekking tot de stressgevoeligheid van patiënten met ptss worden besproken.