achtergrond Lithium is eerste keus bij de preventie van prospectieve episoden van de bipolaire stoornis. Maar lithiumgebruik leidt vaak tot ongewenste nevenwerkingen en heeft invloed op veel organen, waaronder de nier. Echter, lang gold toch dat het risico op nierschade klein was. Het risico leek vooral samen te hangen met (al voor aanvang van behandeling) bestaand nierlijden en het doormaken van lithiumintoxicaties.
doel Duidelijkheid verschaffen over de huidige stand van zaken en de praktische consequenties.
methode Besproken worden gegevens over lithium en nierschade. De laatste jaren is meer duidelijk over de samenhang tussen lithiumgebruik, nefrogene diabetes insipidus, en chronisch nierlijden. Aan de orde komen: de kans op nierlijden, monitoren van de nierfunctie, gevolgen voor indicatiestelling bij aanvang en tijdens de lithiumbehandeling, consequenties bij verschillende stadia van nierlijden, eventuele behandeling van nierlijden en voorstellen over de samenwerking met relevante specialismen. 
conclusie Lithium blijft eerste keus bij de behandeling van de bipolaire stoornis. Lithium kan bij een deel van de patiënten nierlijden in gang zetten. Bij adequaat monitoren en goede samenwerking met de somatische collega's is een veilige behandeling, als voorheen, zeer wel mogelijk.