doel Het onderhavige onderzoek vergelijkt de werking van individuele en groepsgewijze cognitievegedragstherapie bij kinderen met angststoornissen. methode Kinderen van 8 tot en met 12 jaar die gediagnosticeerd zijn met primair een separatieangststoornis (n=52), een gegeneraliseerde angststoornis (n=37), een sociale fobie (n=22) of een specifieke fobie (n=16) zijn random toegewezen aan individuele behandeling dan wel groepsgewijze behandeling.
resultaten Er is geen significant verschil in de mate van verbetering en de behandeluitkomst tussen individuele en groepsgewijze cognitievegedragstherapie. Na de behandeling  Er is geen significant verschil in de voldeed 46% van de kinderen in individuele behandeling en 41% in groepsgewijze behandeling niet meer aan de criteria voor een angststoornis. Daarnaast voldeden 55% van de kinderen met de groepsbehandeling en 63% van de kinderen met de individuele behandeling niet meer aan de criteria voor hun primaire stoornis.
conclusie Kinderen zijn gebaat bij zowel individuele als groepsgewijze behandeling. De mate van verbetering verschilt niet voor een van beide behandelcondities. Aanbeveling: voor de toekomst kan men bij de keuze tussen groepsgewijze en individuele behandeling meer pragmatische redenen in overweging nemen, zoals de voorkeur van de patiënt voor de ene of andere conditie.