Deze gedetailleerde en toch praktische gebruiksvriendelijke klinische gids gaat over meer dan alleen psychofarmaca bij ouderen. Het is een geslaagde integratie tussen een handboek ouderenpsychiatrie - met gedoseerde aandacht voor epidemiologie en fenomenologie - en een handboek psychofarmacologie bij ouderen. De auteur, onder meer hoofdredacteur van The Comprehensive Textbook of Geriatric Psychiatry (2004; Heeren 2005), baseert zich op relatief recente (tot 2004) wetenschappelijke inzichten en aanvaarde klinische praxis en biedt gedetailleerde richtlijnen voor de farmacologische behandeling van specifieke stoornissen, vertrekkende van de diverse voorhanden zijnde psychofarmaca. Na de psychofarmacologie en de motivatie voor de mogelijke keuze van een product, wordt aandacht besteed aan opstarten, afbouwen en stoppen, bijwerkingen en interacties. Er volgen ook telkens concrete klinische adviezen. De schrijfstijl is van die orde dat ze de naam fast facts wel degelijk verdient. Voor de drukke clinicus lezen de op zeer gestructureerde wijze samengebrachte opsommingen en tabellen gemakkelijker en sneller dan het Handbook of Geriatric Psychopharmacology van Jacobson e.a. (2002). Het boek heeft mijns inziens voldoende diepgang en verdient daarom een plaats binnen het dagelijkse handbereik van de (aankomende) ouderenpsychiaters en artsen die betrokken zijn bij de psychofarmacologische behandeling van ouderen.

F. Bouckaert