De zogenaamde binge eating disorder (bed) of eetbuistoornis is maar een voorlopige categorie in de dsm en blijft een controversiële diagnose. De criteria zijn verwarrend en vooral het onderscheid met boulimia nervosa (zonder compenserend gedrag) is onduidelijk. Merkwaardig is trouwens dat nergens rekening wordt gehouden met het gewicht als kenmerk. Herhaalde eetbuien zonder compensatie door braken, laxeren of lijnen moet toch onvermijdelijk tot stijging van gewicht leiden? We komen hier op de grens van eetstoornissen en obesitas. Beide terreinen hebben zich jaren los van elkaar ontwikkeld: het eerste vooral binnen de ggz en het tweede binnen de klassieke medische wereld. De laatste jaren verschijnen er steeds meer publicaties over de combinatievormen en de overlappingen. Dit boek is daar een ontgoochelend voorbeeld van. Er ontbreekt een redactionele inleiding zodat we moeten gissen naar de opzet. Meteen wordt uit de inhoudsopgave duidelijk dat de twee thema's gescheiden worden behandeld: een deel over obesitas en een deel over bed. Het geheel wordt voorafgegaan door algemene hoofstukken over regulatie van voedselinname en lichaamsgewicht. Een poging tot integratie van inzichten wordt nauwelijks ondernomen en vooral in het deel over obesitas wordt weinig verwezen naar bed. Het bevat de klassieke overzichtshoofdstukken over epidemiologie, etiologie, gedragstherapie, farmacotherapie en chirurgische behandeling, en wordt afgesloten door een bijdrage van C. Braet (Gent) over de behandeling van obese kinderen. Pas dan komt een stuk over bed dat je aan het begin van dit boek verwacht zou hebben: 'A new eating disorder or an epiphenomenon of obesity?' In amper vijf bladzijden wordt de problematiek uiteengezet om tot de conclusie te komen: 'bed is not only an epiphenomenon of obesity but a distinctive subset of the obese population' (p. 145). Je zou verwachten dat zo'n belangrijke bevinding weerspiegeld wordt in de volgende hoofdstukken over verloop en behandeling van bed, maar dat is slechts magertjes het geval. Alleen in het stuk over bed bij kinderen wordt een duidelijk verband gelegd, waardoor het overlapt met het vermelde hoofdstuk van Braet over dikke kinderen. Het boek sluit op een merkwaardige manier af met een overzicht van bed specific and common features, wat meestal een herhaling is en geen nieuwe perspectieven biedt. Van enige poging tot een integratieve visie is geen sprake. Duidelijk een gemiste kans dus: het (overigens dure) boek brengt geen originele gezichtspunten, blijft bij de klassieke overzichtsstukken en bevestigt de te betreuren situatie van twee zich parallel ontwikkelende werkterreinen. Bruggenbouwers gezocht!

W. Vandereycken