Kortdurende psychoanalytische steungevende psychotherapie (kpsp) is een aanvaardbare, uitvoerbare en werkzame behandelingsmethode die de kwalificatie evidence-based verdient. Dit blijkt uit de lovenswaardige publicaties van het Mentrum Depressieonderzoeksteam uit Amsterdam. Hiermee heeft de psychoanalytische psychotherapie vanaf nu haar verdiende plaats in het behandelingsarsenaal voor depressieve patiënten. Vanuit psychoanalytisch oogpunt is de werkzame factor het tot stand brengen van een nieuwe ervaring via een adequate bevrediging van basale behoeften zoals die aan waardering, veiligheid en primaire liefde. De invloed van de therapeutische factor 'ervaring' beklijft na het beëindigen van de behandeling wanneer hij door de patiënt geïnternaliseerd wordt in een interne interpersoonlijke relatie, die vervolgens via identificatie deel gaat uitmaken van de intrapersoonlijke relatie. In het boekje, dat als een psychotherapiehandleiding wordt voorgesteld, gaat veel aandacht naar de beschrijving van het werkkader (maximaal zestien zittingen gedurende maximaal zes maanden), het doel (symptoomreductie, herstel van het sociaal functioneren), de attitude (beschikbaarheid, empathie en flexibiliteit afhankelijk van de persoonlijkheid en de toestand van de patiënt), de relatie (goede werkrelatie en aandacht voor de realistische relatie en aspecten van de primaire relatie) en de steungevende interventies. Naar mijn mening wordt er enerzijds te veel ruimte besteed aan definities en de verheldering van concepten waarmee psychotherapeuten vertrouwd zijn. Anderzijds mis ik een uitvoerige beschrijving van een concrete therapie ter illustratie van kpsp.

Het boek is geschikt voor niet-psychoanalytisch

georiënteerde psychiaters. Voor psychoanalytische

psychotherapeuten is deze inleiding te

elementair.

m. hebbrecht