Dit boek gaat niet zozeer over een visie op de ziekte van Alzheimer, maar over de visuele aspecten van neurodegeneratieve aandoeningen. Het boek is het vierde uit een reeks getiteld Interdisciplinary topics in gerontology. Visuele stoornissen komen veel voor bij de ziekte van Alzheimer en andere aanverwante aandoeningen, zoals de posterieure corticale atrofie. Het boek bevat zestien hoofdstukken over uiteenlopende aspecten van de visus bij dementie. Behandeld worden zowel structureel-anatomische aspecten van visuele stoornissen, zoals afwijkingen in de retina of in de cerebrale cortex, als stoornissen in de relevante functies, zoals corticale activatie. De rode lijn door het boek is dat visusproblemen veel voorkomen, maar doorgaans nog te weinig aandacht krijgen, en dat meer aandacht kan leiden tot een betere kwaliteit van leven. Hoewel dat laatste vooralsnog niet bewezen is, hebben de auteurs wel in zoverre gelijk dat in de klinische praktijk onvoldoende systematisch wordt gelet op problemen met het gezichtsvermogen. In dit opzicht zou het boek van waarde kunnen zijn. Het bevat een schat aan up-to-date onderzoeksgegevens, maar de klinische kant blijft nogal onderbelicht. De doorgaans sterk wetenschappelijke en theoretische invalshoek maakt dat het voor de medicus practicus waarschijnlijk minder aantrekkelijk is. Ik zou het vooral willen aanbevelen aan onderzoekers op het gebied van dementie en aan clinici die zich nader willen verdiepen in de specifieke samenhang tussen dementie en gezichtsvermogen.

F.R.J. Verhey