Dit is een aantrekkelijk boek. Het is heel beknopt en toch staat er veel in dat voor de klinische praktijk van belang is. Op het eerste gezicht is de opzet traditioneel: eerst komen algemene onderwerpen aan bod, daarna de ziektebeelden en ten slotte de rol van de psychiatrie in de maatschappij. Dit boek onderscheidt zich echter van andere doordat het heel erg op de praktijk gericht is. Zo worden in het hoofdstuk over diagnostiek niet alleen de symptomen beschreven, maar worden ook veel voorbeelden gegeven van de manieren waarop je naar die symptomen kunt vragen. Ook wordt een heel hoofdstuk besteed aan evidence-based geneeskunde, in de praktijk (mijns inziens gelukkig) een steeds belangrijker thema. Minder op de praktijk gericht is het eerste hoofdstuk, 'Thinking about psychiatry', hoewel hier weer wel heel aardige gegevens over bijvoorbeeld het ziektebegrip in te vinden zijn. In de hoofdstukken waarin de psychiatrische stoornissen per groep behandeld worden, komen epidemiologie en etiologie kort aan de orde, en diagnostiek, behandeling en begeleiding uitgebreid. Er staan veel praktische tabellen in zoals over het overzetten van een patiënt van het ene naar het andere antidepressivum. De aandacht voor het historische perspectief bij enkele grote ziektebeelden past mijns inziens weer minder in de opzet van het boek, maar het bespreken van beroemde mensen die voor hun psychiatrische ziekte zijn uitgekomen kan in een gesprek met patiënt en familie wel eens van pas komen. Aan de bespreking van de Engelse wetgeving rondom dwangopname en behandeling hebben Nederlanders en Vlamingen natuurlijk niet veel. Voor de achterin het boekopgenomen adressen van patiënten- en beroepsorganisaties alsmede voor de websites met aanvullende informatie geldt hetzelfde. Maar ook voor Nederland en België is de 'acute presentations index' op de binnenkant van de voorkaft nuttig. Dit is een lijst met acute problematiek zoals acathisie, poging tot verhanging en geweld, met daarachter de paginanummers waar meer informatie te vinden is. Op de binnenkant van de achterkaft staat kort samengevat wat je moet doen bij ernstige gedragsstoornissen. Twee leeslinten verhogen het gemak voor de gebruiker. De auteurs schreven dit boek vooral voor artsen die beginnen in de psychiatrie en voor die groep lijkt dit boek ook het meest geschikt. Maar - ook al is het een cliché, ik noem het toch maar - ook gevorderde collega's zullen er veel van hun gading in vinden, in het bijzonder over problemen waar ze niet dagelijks mee geconfronteerd worden. Ondanks de bijna duizend pagina's past het boek in een doktersjas. Maar die dragen psychiaters niet meer, zoals de auteurs met enige spijt opmerken. Het wordt tijd voor de personal digital assistant (pda) versie.

 

 

F.G. Zitman