Dit boek richt zich uitdrukkelijk op de behandeling van illegale drugsproblemen. Het biedt een overzicht van de meest gebruikte psychosociale en farmacotherapeutische interventies. Etiologische, maatschappelijke of lichamelijke aspecten komen niet expliciet aan bod. De auteur, hoofd van de onderzoeksafdeling van het National Addiction Centre Institute (Maudsley Hospital, London), heeft 30 jaar onderzoekservaring en klinische ervaring. Hierdoor wordt vooral de specifiek Engelse context belicht.

Veel aandacht gaat naar de wetenschappelijke onderbouwing van de effectiviteit van de verschillende interventies. De literatuurlijst is, evenals het aantal publicaties van de auteur zelf, indrukwekkend. De frequente verwijzingen en de systematiek maken dit boek rijk, maar wel wat 'droog' om te lezen. Zo is er geen enkele gevalsbeschrijving te vinden die het verhaal wat levendiger zou kunnen maken.

De auteur is er wel in geslaagd een volledig beeld te schetsen van de actuele stand van zaken bij de drughulpverlening. Ook de historische situering van de verschillende interventies is verhelderend. De volledigheid is echter ook de kwets-baarheid van dit boek. Zeker wat betreft de psychosociale interventievormen is de ruimte te beperkt om een praktische inleiding te geven. Men krijgt wel een duidelijk beeld van interventies zoals cue exposure en contingency management, maar verdere literatuur (en training) is zeker aangewezen, wil men hier echt mee aan de slag gaan.

De indeling van het boek is logisch en gestructureerd. Zowel screening, als diagnose, als behandeling komen aan de orde. Vooral het deel over de farmacologische behandelvormen (zoals methadon, buprenorfine, levacetylmethadol (laam) en het voorschrijven van heroïne), is zeer uitgebreid en up-to-date. Veel aandacht gaat ook naar de minder specifieke aspecten binnen de hulpverlening. De relatie met de gebruiker, de duur en intensiteit van de behandeling en de effecten hiervan op de uitkomst worden boeiend naar voren gebracht. Er gaat ook behoorlijk wat ruimte naar zelfhulp en 12-stappenprogramma's.

Dit is een nuttig boek, niet spectaculair vernieuwend, maar grondig en omvattend. Het hoort thuis in de basisopleiding van elke verslavingsarts. Een extra meerwaarde is het goed onderbouwde deel over de effectiviteit en kosteneffectiviteit van de drughulpverlening. Zo worden op een heldere en volledige manier de belangrijkste resultaten van vier grote uitkomstonderzoeken op een rij gezet, te weten: darp (Drug Abuse Reporting Programme - Simpson & Sells 1983), tops (Treatment Out-come Prospective Study - Hubbard e.a. 1989), ntors (National Treatment Outcome Research Study - Gos-sop e.a. 2003), en datos (Drug Abuse Treatment Outcome Study - Hubbard e.a. 1997). Zo kan dit boek ook een nuttige rol spelen in het actuele debat over evidence-based handelen in de verslavingszorg.

G. Dom