Dit boek beschrijft een naturalistisch onderzoek naar de toepassing van groepsgezinstherapie (Multi Family Treatment) als nabehandeling bij patiënten bij wie na hun reguliere behandeling voor auditieve hallucinaties restsymptomen bleven bestaan of recidiveerden - dus bij een populatie met ernstige en zeer chronische klachten. Op zich reeds een lovenswaardig initiatief, dat bovendien effectief blijkt. Na behandeling vertoonden de patiënten meer controle over de stemmen, minder interferentie met de dagelijkse bezigheden, minder beperkingen in hun sociale functioneren en een verbeterde kwaliteit van leven. Dit alles met een hoge tevredenheid over de behandeling bij zowel de patiënt als zijn sleutelfiguur en met resultaten in de lijn van eerdere onderzoeken (McFarlane 2002).

Het boek is strak en sober geschreven. Het eerste deel volgt de bekende opbouw van een artikel met een inleiding, methode, resultaten en discussie. Een uitgebreide bijlage geeft bijkomende informatie over de resultaten, de groepsorganisatie en het gevolgde protocol. Ondanks het interessante thema valt dit boek tussen twee werelden in. Het mist de gevatheid, de wetenschappelijke situering, kritische beschouwing en stevige discussie die eigen zijn aan een goed artikel; het mist tevens de verhelderende klinische vignetten en uitgebreide procesbeschrijvingen die eigen zijn aan een praktijkboek. Kortom: een boeiend verhaal, maar te sober gebracht.

G. Lemmens