Wanneer mensen pijn ondervinden die na een medische behandeling blijft bestaan, ontstaat vaak een impasse. Wie is er immers nog verantwoordelijk voor de behandeling van de pijn zelf? Biomedische en psychologische factoren zijn dermate met elkaar verweven bij de emotionele ervaring van pijn, dat het moeilijk blijkt om hulpverleners vanuit verschillende disciplines optimaal te laten samenwerken zonder competitie of territoriumbescherming. Een belangrijk facet hierbij is dat de rol van de psycholoog bij pijnbehandeling vaak onbekend is en dat psychologen in veel mindere mate participeren in de behandeling van pijn dan op grond van de onderzoeksliteratuur is gerechtvaardigd. De psycholoog als pijnbehandelaar tracht in deze lacune te voorzien.

Het boek is geschreven voor alle disciplines die zich beroepshalve met de diagnostiek en de behandeling van pijnpatiënten bezighouden en die zich willen verdiepen in de mogelijkheden van de samenwerking met een psycholoog, zowel binnen een pijnteam van een ziekenhuis als in de eerstelijnszorg. In een eerste gedeelte wordt de specifieke expertise van de psycholoog op dit domein toegelicht. Het tweede deel gaat in op het behandelprotocol voor de pijnpatiënt, zowel wanneer deze individueel behandeld wordt als wanneer het om een groepsbehandeling gaat. De auteurs geven de opbouw van de behandeling zeer helder en transparant weer, zodat een geïnteresseerde behandelaar hier optimaal van kan profiteren. Erg handig zijn ook de bijlagen van het boek waarin heel concreet materiaal (patiëntenbrochure, verwijzersbrief, vragenlijsten, enzovoorts) is opgenomen.

Globaal meen ik dat het een erg praktisch opgevat boek is waarin op heldere wijze heel wat expertise vervat zit op de interdisciplinaire kruising van de pijnbestrijding.

S. Vertommen