In de media heeft de groepssocialisatietheorie van Judith Harris veel aandacht gekregen: ouders zouden geen rol spelen bij de ontwikkeling van de persoonlijkheid van kinderen, leeftijdgenoten wel. Bij nadere beschouwing wijzen de resultaten van wetenschappelijk onderzoek inderdaad op een beperkt belang van ouders. Er is vooralsnog geen sluitend bewijs dat leeftijdgenoten een blijvende invloed op de persoonlijkheid hebben. Desondanks is het verfrissend om diagnostiek, behandeling en preventie van persoonlijkheidspathologie te interpreteren vanuit de theorie van groepssocialisatie.