Rudolf Hess is de enige van de topfiguren uit het Derde Rijk die nog gevangen zit. Zijn rol is bescheidener geweest dan zijn functie als plaatsvervanger van Hitler doet vermoeden. Daarentegen is hij waarschijnlijk de enige historische figuur, van wie ooit is gezegd, dat hij gedurende een bepaalde periode de meest geobserveerde psychiatrische patiënt ter wereld is geweest. Wanneer Hess in 1941 zijn spectaculaire vlucht naar Engeland maakt, markeert hij daarmee het einde van zijn politieke en het begin van zijn psychiatrische carrière. Getracht wordt inzicht te krijgen in zijn meest op de voorgrond tredende symptomen: paranoïdie, waanvorming en amnesie, waarbij tevens de vraag naar het aandeel van een eventuele simulatie rijst. Het blijkt dan, dat Hess ons in sterke mate confronteert met de ontoereikendheid van het psychiatrische denk- en onderzoekkader. Tenslotte wordt aandacht gevraagd voor de rol van de rapporterende psychiaters. Een analyse van hun gedragingen leert, dat zij, althans enkele keren, het voetspoor van de onafhankelijke beoordeling verlieten om een ander, al dan niet gesuggereerd hoger doel te dienen.