Het artikel bepleit lange termijn planning in de geestelijke gezondheidszorg. Het is een reactie op de vraag hoeveel psychiaters er in de Nederlandse samenleving nodig zijn en hoe zij moeten worden opgeleid. Om zulke vragen te kunnen beantwoorden moet men zich een voorstelling maken van de functie, die de geestelijke gezondheidszorg in de samenleving heeft of zou kunnen hebben. Het opstellen van prioriteiten t.d.a. is een wetenschappelijke taak; de keuze uit alternatieven een politieke. Methodisch staan we op precies hetzelfde punt waar we twintig jaar geleden stonden. Het need-demand model is nog niet toepasbaar. De auteur bespreekt de moeilijkheden die zich voordoen wanneer men de interne doelmatigheid (efficiency) van het apparaat, dat voor de geestelijke gezondheidszorg in stand wordt gehouden en de externe doelmatigheid (effectiveness) wil vaststellen.