Het grensgebied tussen de psychiatrie en de somatische geneeskunde is in de voorbije vijftig jaar sterk geëvolueerd. Theorieën werden psychologisch én neurobiologisch beter onderbouwd, het onderzoek kreeg een meer gesofisticeerd karakter en liaisonpsychiaters en gezondheids- en behavioural medicinepsychologen ontplooiden in toenemende mate activiteiten op dit terrein. Bij het begin van de 21ste eeuw staat de moderne psychosomatiek voor nieuwe uitdagingen, zoals het creëren van een werkbare diagnostische classificatie, adequaat informeren en opleiden van hulpverleners en leken, gebruikmaken van innovatieve onderzoeksconcepten zonder in reductionisme te vervallen, en implementeren van behandelingen 'op maat van de patiënt' in de medische praktijk.