samenvatting  In de afgelopen decennia is de medische identiteit van de psychiater afgekalfd. In het begin van de jaren tachtig leken de consultatieve psychiatrie en de specifieke ziekenhuispsychiatrische functie van de PAAZ (psychiatrische afdeling van een algemeen ziekenhuis) een mogelijkheid om dit verlies op een creatieve wijze te compenseren. De laatste tien jaar is door de vorming van multifunctionele eenheden (mfe) en door gebrek aan beleid van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) deze ontwikkeling echter tenietgedaan. De gezondheidszorg wordt door vergrijzing en door aanwas van chronisch zieken geconfronteerd met een groeiend aanbod patiënten met gecombineerde psychiatrische en somatische problemen. Omdat de ontwikkeling van de psychiatrie als medisch specialisme echter tot staan is gebracht, wordt geen recht gedaan aan psychiaters werkzaam op dit grensgebied van psychiatrie en somatiek, en wordt de patiënt te kort gedaan. Een krachtige stimulering van de ziekenhuispsychiatrie (waaronder de consultatieve psychiatrie), van behandelprogramma's voor comorbide patiënten, en van de oprichting van psychiatrische-medische units dienen de hoogste prioriteit te krijgen om aansluiting te houden bij de overige medische specialismen. Een kansrijke mogelijkheid hiervoor wordt geboden door de huidige plannen om de specialistenopleidingen te laten beginnen met een gemeenschappelijk schakeljaar in het zesde jaar van de studie geneeskunde.