Achtergrond De guideline-informed treatment for personality disorders (GIT-PD) werd ontwikkeld als een alternatief voor de specifieke behandelingen voor persoonlijkheidsstoornissen. Ook al wordt deze behandelvorm breed ingezet in de zorg en is ze opgenomen in de zorgstandaard Persoonlijkheidsstoornissen, toch blijft de wetenschappelijke evidentie over dit behandelkader onduidelijk.
Doel Inventariseren van de indirecte evidentie voor GIT-PD en vergelijken met de evidentie voor specifieke behandelingen.
Methode Literatuuroverzicht met inclusie van reviews en meta-analyses over persoonlijkheidsstoornissen.
Resultaten Hoewel er steeds meer evidentie voor specifieke behandelvormen komt, blijft het aantal studies beperkt en is de kwaliteit van de evidentie eerder laag. Er zijn aanwijzingen dat specifieke behandelingen matig geïmplementeerd worden in de klinische praktijk, wat mogelijk afdoet aan hun werkzaamheid. Er zijn weinig tot geen aanwijzingen dat specifieke behandelvormen gemiddeld genomen effectiever zijn dan goed opgezette en met GIT-PD vergelijkbare generieke behandelvormen. Er is evidentie voor de rol van de gemeenschappelijk werkzame factoren waar GIT-PD op is gebaseerd.
Conclusie Er bestaat indirecte evidentie voor de werkzaamheid van GIT-PD. Voor goede zorg op brede schaal zijn zowel specifieke als generieke behandelvormen nodig, waarbij de relevantste vraag is hoe we beide vormen optimaal aan cliënten kunnen toewijzen.