Achtergrond Nadat onderzoek naar borderlinepersoonlijkheidsstoornissen (BPS) zich lange tijd uitsluitend op de volwassenheid richtte, staat in toegenomen wetenschappelijke evidentie een levensloopperspectief op deze stoornis centraal.
Doel Pleiten voor een vertaling van de inzichten uit een levensloopperspectief op BPS naar interventies in de vroege fasen in het beloop van de stoornis.
Methode Beschrijven hoe een model van klinische stadiëring als leidraad kan dienen voor het ontwikkelen van preventie en vroege interventie voor BPS.
Resultaten Er is wetenschappelijke evidentie voor klinisch relevante voorlopers van BPS. Op basis van deze bevindingen kunnen er aanbevelingen gedaan worden voor preventie en vroege interventie van BPS.
Conclusie Door preventie en vroege interventie kunnen diagnostiek en behandeling van BPS verbeteren. Dit heeft implicaties voor de inrichting van zorg voor deze kwetsbare mensen.