Diego De Leo en Via PoŠtuvan presenteren ons de resultaten van het onderzoek van internationaal gerenommeerde auteurs. Het is een verzameling van uiteenlopende nieuwe perspectieven binnen het domein van suïcidepreventie.

Dit boek is de tweede uitgave op basis van het triple i-congres georganiseerd door het Sloveense Centre for Suicide Research. Dit jaarlijkse congres heeft als doel de bevordering van intuïtie, verbeelding (imagination) en innovatie bij het onderzoek naar en de preventie van suïcide.

In vijf delen krijgen we de recentste inzichten in het domein van suïcidepreventie en -behandeling. In het eerste deel kijken de auteurs naar het begrijpen van het individu, waarbij de inschatting van het suïciderisico bij ouderen en psychotherapie bij suïcidale patiënten elk in een hoofdstuk besproken worden. Daarna nemen auteurs verschillende groepen met een verhoogd risico onder de loep: jongeren, gevangenen, mannen en patiënten met een stemmingsstoornis.

In het tweede deel geeft David C.R. Kerr een vernieuwende blik op het langetermijnperspectief van het suïciderisico bij jongeren. Die inzichten komen uit longitudinaal onderzoek. Het verhaal is nogal complex opgebouwd en je moet even doorbijten om je door het hoofdstuk te worstelen. Maar de lessen die hij weergeeft, zijn zeker vernieuwend en geven interessante en toepasbare implicaties voor de praktijk.

De auteurs behandelen de rol van de gemeenschap in vier hoofdstukken. Hierin komen het Papageno-effect aan bod, ethische richtlijnen voor gebruik van technologische programma’s en community-interventies. Het laatste hoofdstuk van dit deel gaat over de respons van de omgeving op (rouwende) nabestaanden van suïcideplegers.

Het vierde deel stelt ons twee recente modellen voor, die inzicht geven in suïcidaal gedrag. Eerst worden de recente aanvullingen aan het integrated motivational-volitional (imv)-model toegelicht. Voor het tweede model hebben de onderzoekers een ‘psychologische autopsie’ gedaan bij de nabestaanden van suïcideplegers. Deze unieke opzet van onderzoek geeft een metaforisch model dat inzicht geeft in suïcidaal gedrag, dat ik met veel belangstelling gelezen heb.

Het laatste onderdeel geeft een beschouwing over de complexiteit van suïcideonderzoek.

Als lezer moet je een beetje je weg zoeken tussen de verschillende hoofdstukken. Het is een verzameling van verschillende bijdragen. Het merendeel van de hoofdstukken beschrijft de recentste literatuur en inzichten binnen het thema. Daarnaast bevat het ook kwalitatief onderzoek, projectbeschrijvingen en praktijkervaringen. Ik ben ervan overtuigd dat niet elk hoofdstuk nuttig zal zijn voor elke lezer, maar dat iedereen die bezig is op dit domein wel ergens een vernieuwende blik zal ontdekken in dit boek.

T. Maes, verpleegkundige, Antwerpen