achtergrond Oudere patiënten met een bipolaire stoornis vormen een groeiende groep die om een gespecialiseerde benadering vraagt. Aanbevelingen, zoals in de richtlijn, voor deze groep worden veelal gebaseerd op onderzoek bij jongere patiënten of op Amerikaanse studies, als beste beschikbare bewijs.
doel Behandelaars bewust maken van de beperking van richtlijnen voor de groep oudere patiënten met een bipolaire stoornis.
methode Bespreken van een selectie van de Nederlandse studies naar oudere patiënten met een bipolaire stoornis en vergelijken van de resultaten met gegevens gevonden bij hun Amerikaanse leeftijdsgenoten en jongere patiënten met een bipolaire stoornis.
resultaten Psychiatrische comorbiditeit is relatief zeldzaam bij oudere patiënten met een bipolaire stoornis. Oudere patiënten hebben gemiddeld wel twee comorbide lichamelijke ziektes en er is een hoog medicijngebruik. De cognitie is bij oudere patiënten gestoord, maar blijft ook na langere tijd stabiel. Het sociaal functioneren hangt samen met de cognitie. Minder dan de helft van de patiënten had onvervulde behoeftes en die betroffen met name behoefte aan gezelschap en dagelijkse activiteiten.
conclusie Het Nederlandse onderzoek bij oudere patiënten met een bipolaire stoornis bevestigt de verschillen met jongere patiënten met een bipolaire stoornis en hun Amerikaanse leeftijdsgenoten. Aanbevelingen kunnen niet zonder meer geëxtrapoleerd worden. Meer onderzoek is nodig om wetenschappelijk gefundeerde aanbevelingen voor deze groep te doen.