De bipolaire stoornis komt voor bij zo’n 2% van de bevolking en begint vaak al in de adolescentie of jonge volwassenheid, een periode die onder meer heel belangrijk is voor de persoonlijkheidsontwikkeling. Meestal zijn de eerste episoden depressief van aard en blijkt pas later als er (hypo)manische episoden volgen, dat het om een bipolaire stoornis gaat. Mede daardoor wordt de bipolaire stoornis bij jeugdigen vaak pas enkele jaren na het ontstaan herkend, en dientengevolge ook vaak pas heel laat behandeld.

Bovendien doet de bipolaire stoornis zich bij jeugdigen mogelijk op een andere manier voor dan bij volwassenen en bestaat er een aanzienlijke controverse rond de diagnose bij jonge kinderen.

Tegen deze achtergrond belicht dit uitgebreide boek met 15 hoofdstukken de fenomenologie van de bipolaire stoornis bij kinderen en jeugdigen, de behandeling en neurobiologische aspecten. Naast een redactie bestaande uit drie Amerikanen, hebben 32 auteurs aan dit boek meegewerkt, op vier na ook allemaal uit de VS. De internationale inbreng bestaat uit één mooi hoofdstuk van Anne Duffy uit Canada over de ontwikkeling van de bipolaire stoornis bij jeugdigen en een tweede hoofdstuk van drie Australische auteurs over het ethische dilemma om wel of niet preventief te behandelen. Dit is helaas zeer gering, waarmee ook het internationale perspectief van dit boek beperkt is.

Desondanks biedt dit boek een mooi overzicht. Ik acht het met name interessant voor kinder- en jeugdpsychiaters en ‘transitiepsychiaters’ die met kinderen/jongeren met bipolaire en andere stemmingsstoornissen werken en voor onderzoekers op dit gebied.

C. Reichart, Kinder en jeugdpsychiater, Oegstgeest