achtergrond In psychopathologisch onderwijs wordt geregeld gebruikgemaakt van films of filmfragmenten. Het aantal publicaties over de mogelijkheden en beperkingen hiervan is echter gering. Hoewel psychiatrische aandoeningen niet uit de film weg te denken zijn, is het niet evident hoe we films voor psychopathologisch onderwijs kunnen gebruiken.
doel Nagaan van het nut, de mogelijke methode en de beperkingen van film als onderwijsmiddel voor een beter begrip en een betere kennis van psychiatrische aandoeningen.
methode We bespreken vijf voorbeelden die de wederzijdse beïnvloeding van psychopathologie en film illustreren. Per film bespreken we hoe enerzijds concepten en ideeën uit de psychopathologie in de film gebruikt worden, en anderzijds wat uit deze films nuttig is voor psychopathologisch onderwijs.
resultaten Het gebruik van film laat onder meer de volgende elementen toe in het onderwijs: holistisch psychiatrisch denken, fenomenologie en de subjectieve beleving, het herkennen van psychopathologische prototypes en aandacht voor context.
conclusie Er bestaat een sterke analogie tussen de door ons gekozen methode van psychopathologisch onderwijs aan de hand van films, en de holistische werkwijze van de psychiater en zijn of haar team. Wij willen het gebruik van film op deze wijze dan ook aanraden aan collega’s.