Verslag wordt gedaan van ervaringen opgedaan bij het overschakelen van de klassieke MAO-remmer tranylcypromine op de MAO-A-remmer moclobemide bij patiënten met een depressie in engere zin die, na eerder niet goed te hebben gereageerd op behandeling met andere antidepressiva, wel goed hadden gereageerd op tranylcypromine.

In totaal werden 28 patiënten onderzocht: 15 prospectief en 13 retrospectief. Bij 15 patiënten moest binnen de onderzoeksperiode van twee maanden de behandeling met moclobemide worden gestaakt: bij 9 vanwege terugkeer van de depressie, bij 6 vanwege bijwerkingen. Mogelijk was hierbij deels sprake van een onttrekkingssyndroom van tranylcypromine. Allen reageerden goed op terugschakeling op tranylcypromine. Bij 4 patiënten trad een verbetering in het klinische toestandsbeeld op, met name wat betreft bijwerkingen.

Geconcludeerd wordt dat moclobemide vooralsnog niet beschouwd kan worden als een effectief alternatief voor tranylcypromine bij patiënten met een therapieresistente depressie. In het behandelingsprotocol van de depressie in engere zin dienen de klassieke MAO-remmers (met name tranylcypromine) vooralsnog gehandhaafd te worden.