achtergrond Psychogene bewegingsstoornissen zijn bewegingsstoornissen die het gevolg zijn van een psychiatrische eerder dan een primaire neurologische aandoening. Sommige auteurs verkiezen de term ‘functionele bewegingsstoornis’.
doel Beschrijven van de classificatie, kliniek, diagnosestelling en behandeling van psychogene bewegingsstoornissen.
methode Bespreken van recente, geselecteerde literatuur.
resultaten Er is een grote onvervulde therapeutische nood bij deze patiënten met invaliderende symptomen die leiden tot langdurige arbeidsongeschiktheid. Vaak wordt bij patiënten een ‘conversiestoornis’ gediagnosticeerd. Er zijn aanwijzingen dat stress de motoriek kan beïnvloeden door een invloed op centra die zorgen voor planning en actiemonitoring. Deze patiënten hebben een gestructureerde en multidisciplinaire behandeling nodig met neurologische en psychiatrische follow-up. Cognitieve gedragstherapie en laagfrequente transcraniële magnetische stimulatie hebben een beperkt effect.
conclusie Psychogene bewegingsstoornissen hebben kenmerken gemeenschappelijk met conversiestoornissen. Er zijn aanwijzingen dat cognitieve gedragstherapie gunstige effecten heeft, maar de prognose blijft zorgelijk.