Psychiatrische crisissituaties zijn uiterst divers van aard. De ernst van de problematiek waarmee men zich in crisis aanmeldt, kan daar- naast sterk verschillen. Heel wat zorgverleners, maar voornamelijk spoedeisendehulpartsen worden hiermee dagelijks geconfronteerd.

De auteurs van dit handboek leiden in met de vaststelling dat er een toegenomen gebruik is van spoedopnames door patiënten  die een psychiatrisch onderzoek en zorg nodig hebben. Volgens hen zijn, naast een tekort aan beschikbaarheid van zorgverleners in de geestelijke gezondheidszorg voor acute zorg en nazorg, de fragmentatie van de psychiatrische hulpverlening en de afbouw van bedden hier mede voor verantwoordelijk. Ze gaan echter niet verder in op dit debat, maar gebruiken het als een aanzet voor het schrijven van een hanteerbaar handboek voor elke zorgverlener in de urgentiegeneeskunde en in de psychiatrie.

De auteurs zijn psychiaters en spoedeisende- hulpartsen.  Dit coöperatief schrijven vanuit deze disciplines zorgt voor een nagenoeg consequente medisch-psychiatrische invalshoek. Dit is uitermate duidelijk in het eerste hoofdstuk, waar zij ingaan op het eerste onderzoek en de eerste opvang. De opbouw is overzichtelijk, maar voor- namelijk de duidelijke samenvatting zorgt ervoor dat het voor beide disciplines een prima werkinstrument is dat snel in de dagelijkse praktijk kan worden geïmplementeerd.

Dit leesoptimisme houdt niet bij alle hoofdstukken  stand. Het gebruik van een praktische samenvatting en overzichtstabellen vindt men niet altijd terug. Wie het boek nu al aan de kant laat liggen wegens de medisch-psychiatrische invalshoek krijgt ongelijk. De psychosociale context wordt uitgewerkt  zonder zich te verliezen in overbodige details. Ook nu wordt geopteerd voor een praktische benadering en men gaat hierbij de knelpunten niet uit de weg.

Door een opdeling in hoofdstukken vanuit een hoofdklacht en niet volgens een psychiatrische diagnose of volgens een classificatie van ziekte- beelden sluiten de auteurs aan bij het differentiaaldiagnostisch denken in de spoedeisende psychiatrie. Nadeel van deze opbouw is dat er een aantal hoofdstukken  is uitgewerkt die konden worden opgenomen in voorafgaande.

De acute psychiatrie is en blijft een uitdaging binnen het vakgebied. Deze vereist heel wat vaardigheden, maar ook deskundigheid. De auteurs zijn erin geslaagd deze gecompliceerde problematiek uit te werken in een overzichtelijk boek. Dit handboek kan ons helpen bij dringende en soms levensbedreigende omstandigheden.  Het boek mag in de bibliotheek van onze werkplek, al was het maar om ons eraan te herinneren dat patiën ten die spoedeisende psychiatrische hulp nodig hebben op onze zorg moeten kunnen rekenen.

 

 

K. Titeca