achtergrond Mensen zonder betaald werk en met een Ziektewetuitkering via het uwv (‘vangnetters’) namen deel aan een deeltijdprogramma voor mensen met psychische arbeidsgerelateerde klachten, evenals mensen in de Ziektewet met een dienstverband bij een werkgever, die op reguliere wijze werden verwezen naar het Universitair Centrum Psychiatrie (ucp).
doel Beide groepen vergelijken op aanvangsklachten en behandelresultaten.
methode Een retrospectieve exploratieve studie op basis van het vergelijken van begin- en follow-upvragenlijst-metingen die gedurende 11 jaar verzameld zijn.
resultaten De uwv-groep (n = 111) maakte bij de aanvang van het behandelprogramma langer gebruik van de Ziektewet, had ernstigere aanvangsklachten en enkele andere copingstrategieën dan de ucp-groep (n = 254). Een jaar na het programma was van de uwv-groep 61% en de ucp-groep 83% in een betaalde baan aan het werk. Mensen die na een jaar niet betaald werkten, hadden bij het begin van het traject al meer klachten dan mensen die wel weer werkten. De lengte van de Ziektewetperiode was geen beperkende factor voor werkhervatting.
conclusie Verschillen in klachten en copingstrategieën bij het begin van het behandeltraject leidden niet echt tot verschillen in perspectief op werkhervatting. Samenwerking met het uwv leidde ook voor de vangnetters tot goede behandelresultaten.