Dwang kan het dagelijks functioneren op een behoorlijk negatieve wijze beïnvloeden. Een zelfhulpboek kan verlichting bieden omdat de behandeling van dwang uit duidelijk te nemen stappen bestaat. Helaas zijn in dit boekje deze stappen moeilijk terug te vinden. De auteurs beginnen met het maken van het onderscheid tussen normale en abnormale dwang en geven een omschrijving van de dwangmatige persoonlijkheid. Vraag je jezelf af of je dwangmatige karaktertrekken vertoont? De auteurs geven een vragenlijst voor zelfonderzoek. Zij raden aan het boekje verder te lezen bij een hoge score.

Vervolgens leggen zij het verschil uit tussen dwang, fobie en drang. Er worden verschillende theorieën genoemd die het ontstaan van dwang zouden verklaren. De auteurs beschrijven hoe de dwangneuroticus verstrikt is in een web van in stand houdende factoren en proberen dit in een schema te verduidelijken. Verwarrend is dat de gevolgen van dwang en de in stand houdende factoren in dit schema door elkaar lopen.

Halverwege het boek begint uiteindelijk de zelftherapie, bestaande uit vijf stappen. Pas na deze vijf stappen worden de belangrijkste technieken uitgelegd die bij dwang toegepast moeten worden, namelijk blootstelling ( exposure ) en responspreventie. Dit is nogal verwarrend.

De eerste druk van dit boekje verscheen in 1987. De huidige druk uit 2011 lijkt inhoudelijk niet erg te verschillen van de vierde herdruk uit 1998, behalve dat nu in de appendix een stappenplan toegevoegd is, dat gebaseerd is op een recente ontwikkeling in de therapiewereld, namelijk mindfulness . Maar de vraag is: met welk plan moet de dwangmatige twijfelaar nu beginnen?

Annemarie Franswa