De risicotaxatie maakt een essentieel onderdeel uit van het forensisch psychiatrische werk. Voor sommigen lijkt dit wel het centrale deel te zijn, waarbij ze wel eens uit het oog verliezen dat risicotaxatie een hulpmiddel is ter ondersteuning van de forensisch psychiatrische kliniek en zo dient ter preventie van recidieven; ze is geen op zich staande activiteit. Van risicotaxatie op zich wordt geen enkele patiënt beter.

De laatste jaren was er een verschuiving merkbaar van een risicotaxatie gebaseerd op het klinische werk naar een ontwikkeling van gestandaardiseerde meetinstrumenten, waarbij er wel eens van wildgroei sprake was. Met dit boek proberen de auteurs op basis van de recentste wetenschappelijke literatuur inzicht te geven in de voor handen zijnde instrumenten. Hun doelstelling is niet zozeer het louter en alleen verzamelen van gegevens, maar meer het bieden van ondersteuning bij de ontwikkeling van behandelingsstrategieën bij gewelddadig gedrag en gerichte rapportering hierover aan de betrokken partijen.

Het boek overstijgt dan ook het louter theoretische, maar is vooral gericht op de toepassing van risicotaxatie in de klinische praktijk. Daarbij hebben de auteurs niet alleen oog voor de instrumenten zelf, maar ze besteden voldoende aandacht aan de inhoudelijke bespreking van de risicofactoren. Op die manier willen zij komen tot een geïntegreerde aanpak ter beoordeling en behandeling van het risico op gewelddadig gedrag, rekening houdend met de laatste wetenschappelijke (actuariële) gegevens.

De auteurs besteden ook, in een apart hoofdstuk, uitgebreid aandacht aan de te volgen procedures en de rapportering hiervan. Kortom: een aanrader.

Rudy Verelst