De meeste artsen of psychologen, werkzaam in de ouderenzorg, krijgen meer dan eens te maken met het moeten voeren van een slechtnieuwsgesprek. Vooral het mededelen van een vastgestelde dementie is verre van eenvoudig. De laatste decennia is er veel aandacht besteed aan het informeren en het verder begeleiden van de naaste familieleden van de patiënt; velen hebben hierin ondertussen een grote expertise opgebouwd. Het informeren van de patiënt over de aard van de aandoening en het te verwachten verloop lijkt voor velen evenwel veel complexer en lokt onder hulpverleners tal van discussies uit. Veelal is men het erover eens dat we de diagnose moeten meedelen, maar de visies op de manier waarop dit kan gebeuren en over het al dan niet gebruiken van al dan niet omfloerste bewoordingen lopen nogal eens uiteen. Zo stelt men vast dat een aantal artsen en psychologen die ervan overtuigd zijn dat men de diagnose het beste in alle duidelijkheid kan meedelen, dit in de praktijk meer dan eens niet blijken te doen. Vaak heeft dit te maken met de inschatting van het ziektebesef of het ziekte-inzicht van de patiënt, van diens mogelijkheid om informatie te begrijpen of er op een 'constructieve' manier in functie van de verwerking mee om te gaan. De auteur schreef dit boekje (28 pagina's) om patiënten die te horen krijgen dat ze aan een of andere vorm van dementie lijden, te ondersteunen met informatie en (concrete) raadgevingen. Het is een meer dan interessante poging. Het onderliggende uitgangspunt is een zeker optimisme: 'Het is niet gedaan!'. En voor vele demente personen is het inderdaad zo dat tevredenheid en genieten zeker niet in één klap onbereikbaar worden. Om aan dit boekje iets te hebben, is een zeker ziekte-inzicht echter onontbeerlijk. En de stelling 'je blijft dezelfde persoon' gaat voor een niet onbelangrijke groep wellicht niet op. Daarnaast is dit werk voor de meeste familieleden een eerste introductie in de materie en dus zonder twijfel een goed hulpmiddel. Maar zowel voor de patiënt als voor de familie geldt dat een boek een hulpmiddel is, een aanvulling bij de persoonlijke begeleiding door een ervaren professionele hulpverlener. Deze uitgave is een initiatief van het Expertisecentrum Dementie Vlaanderen, Familiezorg en Foton (Expertisecentrum voor Dementie Brugge). Voor verdere informatie en begeleiding wordt naar deze organisaties verwezen, alsook naar de Vlaamse Alzheimerliga en Alzheimer Nederland.

L. van de Ven