Als psychiatrische stoornissen gepaard gaan met gevaar, zijn in België twee wetteksten van belang. In het burgerlijk wetboek is er de wet betreffende de bescherming van de persoon van de geesteszieke van 1990, beter bekend als de wet op de gedwongen opname. In het strafrecht is er sinds 21 april 2007 de nieuwe wet betreffende de internering van personen met een geestesstoornis, die de wet van 1964 tot bescherming van de maatschappij vervangt. Hoewel het toepassingsgebied van beide wetten verschillend is, is in de klinische praktijk soms niet onmiddellijk duidelijk welk wettelijk kader geldt. Uitgaande van een gevalsbespreking waarbij de vrederechter de gedwongen opname beveelt van een gedetineerde exploreren we deze grijze zones en vergelijken we beide wettelijke kaders. We gaan daarbij uit van de nieuwe interneringswet, lichten deze toe en schetsen de geschiedenis van de internering.