Schizotypie is de hypothetische, tot schizofrenie predisponerende, persoonlijkheidsorganisatie die lijkt te zijn samengesteld uit drie onafhankelijke dimensies, te weten Positieve Schizotypie, Cognitieve Desorganisatie en Negatieve Schizotypie. Deze driedeling vertoont veel overeenkomsten met de driedeling zoals die de laatste tijd binnen de schizofrene symptomen wordt beschreven. In dit artikel wordt een onderzoek naar de dimensie Positieve Schizotypie besproken en wordt de validiteit van het construct beoordeeld. Hiertoe zijn psychotische patiënten onderzocht met behulp van drie zelfbeoordelingsschalen voor Positieve Schizotypie en met behulp van twee kwetsbaarheidsindicatoren voor schizofrenie, waarna een factoranalyse werd uitgevoerd. Positieve Schizotypie kwam als een duidelijke factor naar voren die ongerelateerd bleek aan beide kwetsbaarheidsindicatoren, namelijk maten voor de volgehouden aandacht en voor de frontale functies. Dit is volgens verwachting, aangezien dergelijke maten vooral lijken samen te hangen met de twee andere Schizotypie-dimensies. Derhalve ondersteunen deze bevindingen het bestaan van een onafhankelijke dimensie Positieve Schizotypie binnen het Schizotypie-construct.