Het behoort tot de gangbare psychologische kennis dat mensen afweermechanismen in werking kunnen stellen teneinde zich te beschermen tegen bedreigende wensen en gedachten. Toch is het niet duidelijk in hoeverre men gerechtigd is afweer als een mechanisme te beschouwen. Een letterlijke interpretatie in deze zin leidt snel tot conceptuele verwarring.

Beargumenteerd wordt dat de psychologie inzake de werkzaamheid van afweermechanismen zou kunnen profiteren van een drieledig onderscheid dat Dennett (1978) introduceerde bij de verklaring van menselijk gedrag. In navolging van Dennett kan men het intentionele standpunt, het ontwerpstandpunt of het fysisch standpunt innemen als men het gedrag wil begrijpen en voorspellen van mensen die verwikkeld zijn in onbewuste afweerreacties. Langs deze weg wordt ook een beter inzicht verworven in de verklarende kracht van het begrip `afweermechanisme'.