Douglas Bremner is ontegenzeglijk een autoriteit op het vlak van traumatische stress. Hij heeft in de voorbije jaren een bijzonder waardevolle bijdrage geleverd aan de medische beeldvorming van de hersenen bij mensen die lijden aan de posttraumatische stressstoornis (ptss). Als een van de eersten wist hij bij patiënten met ptss een volumevermindering van de hippocampus aan te tonen, mogelijk als gevolg van een overspoeling door cortisol, wat aan de basis zou liggen van de geheugendeficits en herbelevings- en dissociatieverschijnselen van deze patiënten. Het voorliggende boek probeert actuele inzichten over traumatische stress toegankelijk te maken voor een breed (intellectueel) publiek. Vandaar dat de complexe neurowetenschappelijke materie ietwat vereenvoudigd wordt voorgesteld, de schrijftrant een verhalend karakter heeft met veel gevalsvoorbeelden, de belangrijkste boodschappen meermaals terugkomen en jargon zo veel mogelijk wordt vermeden. Interessant vond ik Bremners verhaal over zijn eigen traumatisch beleven van de vroege dood van zijn moeder (hij was toen vier jaar) en de invloed die dit heeft gehad op zijn latere leven. Een beetje storend - want het past niet bij het populariserende karakter van het boek - vond ik dan weer de vele referenties die in de tekst zijn opgenomen, die een vlotte lezing bemoeilijken. In een van de hoofdstukken doet Bremner het voorstel om een brede categorie van trauma spectrum disorders af te bakenen, waartoe naast ptss ook andere aan trauma gerelateerde aandoeningen, zoals dissociatieve stoornissen, de borderline persoonlijkheidsstoornis en de conversiestoornis zouden kunnen worden gerekend. Hij schaart zich hiermee aan de kant van diegenen die ijveren voor een toekomstig, meer etiopathogenetisch gebaseerd diagnostisch classificatiesysteem. Het boek wordt afgesloten met een oproep van de auteur voor een 'holistische benadering' van de traumapatiënt. In dit verband krijgen we op pagina 274 te lezen: 'doctors must spend more time talking to their patients'. Niet slecht voor een beeldvormingsonderzoeker!

B. van Houdenhove