achtergrond Het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (amk) voert namens de overheid de wettelijke taak uit in het belang van (vermoedelijk) mishandelde kinderen. Bij elk vermoeden van kindermishandeling zijn artsen en hulpverleners ten minste verplicht contact te leggen met het amk conform bestaande meldcodes. Wat levert deze verplichting op? De praktijk leert dat medewerkers in de ggz relatief weinig contact leggen met het amk terwijl hun populatie zeker veel risicokinderen en -gezinnen bevat.
doel Inzicht geven in drempels en weerstanden bij professionals bij het signaleren en aanpakken van kindermishandeling. Inzicht geven in de werkwijze en (on)mogelijkheden van het amk wanneer u een advies vraagt, een melding doet of door het amk wordt benaderd als informant.
methoden Onderzoek, literatuur en praktijkervaring.
resultaten Komen tot een in kwalitatief en kwantitatief opzicht betere samenwerking tussen de ggz-professionals en het amk door kennisoverdracht over eigen (professionele) drempels en weerstanden en de werkwijze van het amk.
conclusie Kindermishandeling wordt door veel professionals ondergesignaleerd, terwijl de druk vanuit de overheid toeneemt om de aanpak van kindermishandeling verplicht te stellen.