achtergrond Onderzoek naar het effect van culturele aanpassing op de psychische gezondheid van migranten laat tegenstrijdige resultaten zien. Dwangopname in de ggz is een extreme uiting van psychische ongezondheid.
doel Wij onderzochten of de tweedegeneratiemigranten in Nederland een hoger risico hebben op dwangopname dan de eerstegeneratiemigranten.
methoden Wij analyseerden gegevens over gedwongen opnamen van Nederlanders en Turkse, Marokkaanse, Surinaamse, Antilliaanse en Kaapverdiaanse migranten in de regio Rotterdam in de leeftijdscategorie 25-45 jaar over de periode 2005-2009 (n = 589). Met behulp van multilevel poisson regressieanalyses werd het relatieve incidentierisico (irr) geschat voor de tweede generatie in vergelijking met de eerstegeneratiemigranten. Analyses werden gecorrigeerd voor leeftijd, sekse en sociaaleconomische status.
resultaten Vergeleken met de eerstegeneratiemigranten was het risico op dwangopname significant hoger voor alle tweedegeneratiemannen (irr = 5,06; 95% betr.int.: 2,47-10,35) en voor Marokkaanse tweedegeneratievrouwen (irr = 5,31; 95% betr.int.: 1,56-18,10).
conclusie De resultaten passen bij een model dat de stress en levensstijlveranderingen die samenhangen met het proces van culturele aanpassing, het risico vergroten op een dwangopname voor tweedegeneratiemigranten. De gevonden verschillen tussen mannen en vrouwen en tussen migrantengroepen impliceren dat culturele en genderspecifieke factoren dit proces beïnvloeden.