achtergrond Als het in de psychiatrie over rehabilitatie gaat, betreft het meestal mensen met een chronische aandoening in het psychosespectrum. Voor deze groep is de afgelopen decennia veel methodiek ontwikkeld, die goed is onderzocht op toepasbaarheid en effectiviteit.
In het gebied van de stemmingsstoornissen, met name de unipolaire beelden, kent een minderheid van ongeveer 10% van de patiënten echter ook een chronisch beloop met ernstig disfunctioneren, waarbij het gevaar voor verdere terugval steeds op de loer ligt. Het is deze zeer kwetsbare en gehandicapte groep patiënten waarvoor technieken uit de rehabilitatie aan de orde zijn.
doel Het beschrijven van:
——een interventie gericht op patiënten met chronische depressie en sterk beperkt functioneren;
——wat mensen met depressie zelf kunnen bijdragen aan hun herstel en, in geval verdere behandeling weinig zinvol lijkt, wat mensen met een chronische depressie zelf kunnen doen om zo goed mogelijk met hun aandoening om te gaan (zelfmanagement).
methoden Interventie: binnen het Programma Stemmingsstoornissen van het AMC is voor deze groep rehabilitatie als methode ontwikkeld. Dit heeft geresulteerd in een geprotocolleerde interventie, die inmiddels – soms in aangepaste vorm – op meerdere plaatsen in het land wordt toegepast.
Zelfmanagement: kwalitatief onderzoek (diepte-interviews en concept mapping).
resultaten De inhoud van de interventie zal kort worden samengevat waarbij de veronderstelde werkzame factoren zullen worden toegelicht. Resultaten van het kwalitatief onderzoek zullen onder meer in de vorm van een concept map worden besproken.
conclusie Uit de beschrijving van de interventie en de resultaten van het onderzoek kan worden geconcludeerd dat chronische en recidiverende depressie mensen ernstig belemmeren in hun functioneren, maar dat de interventie in samenhang met technieken van zelfmanagement de kwaliteit van leven van deze groep duidelijk kan verbeteren.