achtergrond De pathofysiologie van het syndroom van Gilles de la Tourette (gts) is nog onvoldoende opgehelderd, maar verondersteld wordt dat afwijkende dopaminerge neurotransmissie een rol speelt. Dopamineafgifte kent een tonische (constante lage concentratie dopamine) en fasische component (door activiteit gemedieerde kortdurende dopamineafgifte).
doel Het toetsen van de hypothese dat tics bij gts ontstaan door een disbalans in de tonisch-fasische dopamineafgifte.
methoden Twaalf medicatievrije gts-patiënten, zonder psychiatrische comorbiditeit en twaalf gematchte controlepersonen ondergingen twee pet-scans met de radioligand [11C] raclopride. De non-displaceable Binding Potential van [11C]raclopride (bpnd) geeft een indicatie van het beschikbare tonische dopamine in de synapsspleet. Amfetaminetoediening leidt tot dopamineafgifte en simuleert daarmee de fasische respons, die gekwantificeerd wordt door het verschil te bepalen tussen de baselinebinding en de binding na amfetamine (displacement van [11C] raclopride). Imagingdata werden geanalyseerd met een Region of Interest (roi) methode en door middel van Statistical Parametric Mapping (spm).
resultaten roi-analyse liet geen significante verschillen zien tussen gts-patiënten en controlepersonen wat betreft bpnd bij baselinemeting, maar een verhoogde displacement van [11C]raclopride in de posterieure nucleus caudatus bij gts-patienten ten opzichte van controlepersonen (indicatief voor een verhoogde fasische dopaminerespons). spm-analyse liet echter zowel een hogere baseline-bpnd zien als een hogere [11C] raclopride displacement bij controlepersonen dan bij gts-patiënten, bilateraal in het putamen en in de rechter nucleus caudatus. In beide analyses was toename van tics na amfetaminetoediening gecorreleerd aan verhoogde displacement in het ventrale striatum. conclusie roi- en spm-analyses leidden tot strijdige resultaten. Dit kan mogelijk verklaard worden door een mismatch tussen de vooraf gedefinieerde roi's en de in spm gevonden voxels. De spm-resultaten geven ondersteuning voor een verhoogde tonische en niet zozeer fasische dopaminerespons bij gts-patiënten; echter een verhoogde fasische dopaminerespons in het ventrale striatum lijkt wel samen te hangen met een toename van tics.