achtergrond In een groot aantal Nederlandse psychiatrische ziekenhuizen wordt Argus voor registratie van vrijheidsbeperkende interventies gebruikt; veertien ziekenhuizen hebben hun gegevens gebundeld in een casusregister. Het doel is parameters te ontwikkelen waarop de uitkomsten van projecten gericht op het terugdringen van dwang en drang met elkaar vergeleken kunnen worden.
doel Het ontwikkelen van parameters waarop de uitkomsten van projecten gericht op het terugdringen van dwang en drang met elkaar vergeleken kunnen worden. methoden Door een werkgroep van ggz Nederland is samen met vijf instellingen de Argus dataset ontwikkeld. Deze dataset omvat het vastleggen van separaties, afzonderingen, fixaties, het insluiten op eigen kamer en het toepassen van dwangmedicatie in een op dag en uur georganiseerd gegevensbestand. Cijfers uit de dataset worden afgezet tegen opnamegegevens van de instellingen om te komen tot een aantal epidemiologisch goed vergelijkbare uitkomsten.
resultaten In de presentatie worden opnameafdelingen als voorbeeld voor een vergelijking gebruikt. De resultaten laten zien dat het aantal separaties in sommige instellingen fors is afgenomen, soms zelfs tot 50%. Er zijn grote verschillen tussen instellingen in het aandeel van de verschillende diagnosehoofdgroepen in de opnames. De cijfers laten zien dat mensen met dezelfde diagnosegroepen in verschillende instellingen een verschillende kans hebben een separatie te ondergaan. In de presentatie wordt ingegaan op mogelijke verklaringen van gevonden verschillen.
conclusie Hoewel het casusregister een vergelijking mogelijk maakt tussen instellingen, staat het onderzoek op dit gebied nog in een beginstadium. We nemen verschillen waar, maar weten maar zeer beperkt wat de invloed is van ziekenhuis- en afdelingsgebonden verschillen.