achtergrond Classificatie van persoonlijkheidsstoornissen met de dsm-iv blijkt nauwelijks geschikt voor de indicatiestelling voor psychotherapie en blijkt evenmin het beloop van een behandeling te kunnen voorspellen. Ook alternatieve dimensionele modellen (traits) hebben vooralsnog weinig voorspellende kracht met betrekking tot de uitkomst van therapie.
doel Voorspelt het Ontwikkelingsprofiel het beloop en de uitkomst van een psychotherapeutische behandeling, en wat is de incrementele waarde boven dsm-iv-diagnosen en sociodemografische gegevens?
methoden Het Ontwikkelingsprofiel werd afgenomen bij 163 jongvolwassenen in klinische psychotherapie. Onderzocht werd in welke mate variabelen van het Ontwikkelingsprofiel de behandelingsduur, dropping-out of therapie-interfererend gedrag tijdens behandeling kunnen voorspellen, alsmede de uitkomst van behandeling bij ontslag en na een jaar follow-up. resultaten In tegenstelling tot dsm-iv- as-I- of as-II-diagnosen voorspellen psychodynamische variabelen, gemeten met het Ontwikkelingsprofiel, op relevante en significante wijze het beloop en de uitkomst van behandeling.
conclusie Dit onderzoek onderbouwt de predictieve validiteit van het Ontwikkelingsprofiel en illustreert de meerwaarde voor de klinische praktijk. De uitkomsten rechtvaardigen de tijdsinvestering van een gedegen psychodynamisch onderzoek voorafgaand aan een intensieve psychotherapie voor persoonlijkheidsproblematiek. Het proces van diagnostiek en indicatiestelling wordt dermate verrijkt dat het ook als een kosteneffectieve interventie mag worden beschouwd.